τριοδίτης

τριοδίτης: τρῐοδ-ίτης [pron. full] [ῑτ], ου, ὁ,

A one who frequents cross-roads: τριοδίτας· τοὺς ἐν τῇ τριόδῳ διαλοιδορουμένους, AB309; τριοδίτης τριπύλιος, title of Menippean Satire by Varro, Non.p.306L.

II [full] τριοδῖτις, ιδος, ἡ, epith. of Hecate, who was worshipped at the meeting of three ways, Chariclid. 1, cf. Corn.ND 34.

b epith. of the Moon, Plu.2.937f, Doroth. in Cat.Cod.Astr.2.82.

2 σοβὰς τ.
street-walker, Ph.1.568
.

3 generally, common, vulgar, Μοῦσα Tz.H.12.513
.

4 Pythag. name of 6, Anatol. ap.Theol.Ar.37.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

τριοδίτης — τριοδί̱της , τριοδίτης one who frequents cross roads masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τριοδίτης — ὁ, θηλ. τριοδῑτις, ίτιδος, ΜΑ 1. άνθρωπος τών τριόδων, άνθρωπος τού δρόμου, οκνηρός και ανυπόληπτος 2. το θηλ. ἡ τριοδῑτις γυναίκα τού δρόμου, άσεμνη αρχ. το θηλ. 1. προσωνυμία τής Εκάτης, που τήν λάτρευαν στις τριόδους 2. πυθαγόρεια ονομασία τού … Dictionary of Greek
τριοδίτας — τριοδί̱τᾱς , τριοδίτης one who frequents cross roads masc acc pl τριοδί̱τᾱς , τριοδίτης one who frequents cross roads masc nom sg (epic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τριοδίτις — ίτιδος, ἡ ΜΑ βλ. τριοδίτης … Dictionary of Greek
τριπύλιος — ον, Α (σε τίτλο μενίππειας σάτιρας τού Βάρρωνος) τριοδίτης*, αυτός που τριγυρνάει από πύλη σε πύλη. [ΕΤΥΜΟΛ. < τρι * + πύλιος (< πύλη)] … Dictionary of Greek

Academic Dictionaries and Encyclopedias